Το 1999, ύστερα από χρόνια προετοιμασίας, προπαγάνδας, διαστρέβλωσης των γεγονότων, παρουσιάστηκε το τέρας της αποκάλυψης το οποίο έπρεπε να καταστρέψει η τελευταία σταυροφορία του 20ου αιώνα. Και το όνομα αυτού Γιουγκοσλαβία. Υπό την αρχηγία του ‘’σατανά και χασάπη των Βαλκανίων’’ Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς .
Στην πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβία των Σέρβων, Κροατών, Σλοβένων, Μαυροβούνιων, Βόσνιων, Αλβανόφωνων και Σκοπιανών εκτός από τον άμαχο πληθυσμό, δεν υπήρχαν άλλοι αθώοι για την αιματοχυσία. Όχι στις ηγεσίες. Και ο Μιλόσεβιτς δεν ήταν αθώος αλλά δεν ήταν ο μόνος ένοχος, ούτε και ο Σέρβικός λαός αυτός που έπρεπε να τιμωρηθεί με χιλιάδες θυμάτων από τους ανηλεείς βομβαρδισμούς της ‘’δημοκρατικής και πολιτισμένης’’ Δύσης.
Στην χώρα μας, η ευαίσθητη αριστερά, κράτησε πολιτική ίσων αποστάσεων, αγνοώντας τους βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών και αποδεχόμενη το Ευρω ατλαντικής έμπνευσης ιδεολόγημα, ότι για όλα φταίνε οι κακοί Σέρβοι και ο δικτάτορας Μιλόσεβιτς. Και επειδή τα λάθη δεν γίνονται ποτέ μαθήματα., το ίδιο κάνουν και σήμερα, αγνοώντας το δράμα του Συριακού λαού επειδή….ο Άσαντ είναι δικτάτορας.
Με την πορτοκαλί επανάσταση στην Ουκρανία, εμπνεύσεως σκοτεινών κέντρων των ΗΠΑ που συντόνισαν ο Πρέσβυς Πάϊατ και η πανταχού παρούσα σε τέτοιες καταστάσεις Βικτώρια Νούλαντ και εκτέλεσαν υποδειγματικά οι νεοναζί Γιατσένιουκ, Γιάρος κλπ., η Ουκρανία έγινε κάτι σαν νέο Κόσσοβο. Και μετά την απόσχιση των τμημάτων της ανατολικής Ουκρανίας, ο θύτης μετατράπηκε σε θύμα Ενώ στην περιοχή του Ντονμπάς διεξάγεται απόπειρα γενοκτονίας των Ρωσόφιλων –κάτι το οποίο συστηματικά αποκρύπτουν τα μέσα ενημέρωσης-παρουσιάζεται αντίστροφα η κατάσταση.
Και όπως έγινε και στην Γιουγκοσλαβία όπου ο UCK, ο μεγαλύτερος στρατός διακίνησης ναρκωτικών στην Ευρώπη, βαπτίστηκε ‘’εθνικοαπελευθερωτικός’’ στρατός, έτσι και τώρα τα φασιστοειδή του Κιέβου, βαπτίστηκαν-και με τις ευλογίες των Ελληνικών κυβερνήσεων -‘’Δημοκρατική κυβέρνηση’’ της Ουκρανίας. Και φυσικά η Δύση, συνδράμει οικονομικά και στρατιωτικά, σε μια περιοχή στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας.(εννοείται ότι η αριστερά στην χώρα μας, ανίκανη για μια ακόμα φορά να ερμηνεύσει τα γεγονότα, κρατά και πάλι ίσες αποστάσεις μιλώντας για ‘’ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις’’!!!!!).
Έτσι λοιπόν η ιστορία επαναλαμβάνεται. Η προσπάθεια απομόνωσης του Πούτιν (είπαμε κανείς δεν είναι αθώος, αλλά στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί) και περικύκλωσης της Ρωσίας άρχισε.
Μόνο που η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία η ως φάρσα. Και σε κάθε περίπτωση , ο Πούτιν δεν είναι Μιλόσεβιτς. Και ας μην μας διαφεύγει : η Ρωσία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Γιουγκοσλαβία. Και αυτό καλύτερα για όλον τον πλανήτη, να μην χρειαστεί να αποδειχθεί στην πράξη.
Περικλής