Όσο δεν μπορούμε να το συλλάβουμε αυτό, τόσο θα κυνηγάμε χίμαιρες. Όσο εστιάζουμε την προσοχή μας πάνω στα πρόσωπα (φύγε εσύ, έλα εσύ), τόσο θα διαιωνίζεται η ίδια κατάσταση, αν δεν χειροτερεύει μάλιστα. Το πρόβλημα είναι στη ρίζα.
Όσο «τσιμπάμε» στην προπαγάνδα του καθεστώτος ότι δήθεν «δεν φταίει το σύνταγμα, δεν φταίνε οι νόμοι, αλλά φταίνε αυτοί που δεν τα εφαρμόζουν», τόσο θα συνεχίζουμε να αφήνουμε ανέγγιχτο το ολιγαρχικό καθεστώς που έχει κάτσει στο σβέρκο μας, ενώ εμείς θα τρέχουμε σαν τα φοβισμένα ποντίκια να τα φέρουμε βόλτα.
Οι άνθρωποι του καθεστώτος προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν φταίνε οι θεσμοί και «προς Θεού δεν πρέπει να τους αγγίξουμε». Προσπαθούν να εστιάσουν την προσοχή μας πάνω σε πρόσωπα, συνήθως μην κατονομαζόμενα, ώστε να κρατούν την προσοχή μας μακριά από τους θεσμούς.
Όχι φίλοι μας, δεν φταίνε τα πρόσωπα. Φταίει το Σύνταγμα και οι νόμοι που επιτρέπουν στα πρόσωπα να είναι ασύδοτα. Πολλές φορές οι ίδιοι οι νόμοι είναι οι χειρότεροι «προαγωγοί». Όποιος θεωρεί τον εαυτό του αναμάρτητο και πιστεύει ότι θα έμενε «άγιος», εάν του δινόταν η ευκαιρία, μάλλον δεν πρέπει να γνωρίζει καλά τον εαυτό του.
Γιατί άραγε εμείς οι Έλληνες στο εξωτερικό είμαστε εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι από εμάς τους ίδιους όταν είμαστε εδώ; Δεν σας έχει προβληματίσει αυτό; Τι διαφορετικό έχουν οι ξένες πατρίδες από τη δική μας;
Καταλάβετέ το αυτό το πρόβλημα, γιατί μόνο έτσι θα ανοίξει μια νέα σελίδα για την Ελλάδα.
ΑΝΕΜΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ 