Η ιστορική ιλαροτραγωδία και το οδυνηρό Ευρωπαϊκό πισωγύρισμα

Εβδομήντα ένα συναπτά έτη μετά το τέλος του β’παγκοσμίου πολέμου και όλα τα σημάδια δείχνουν ότι η Ναζιστική λαίλαπα αναχαιτίστηκε αλλά δεν ανακόπηκε.Χωρίς αυτή την φορά να χρειαστεί η Βέμαχτ και τα Βάφεν Ες Ες,να αιματοκυλήσουν την Ευρώπη.Η Ευρώπη κατακτήθηκε ευκολώτερα απ’ότι η Γαλλία η Ολλανδία στον πόλεμο.Χρειάστηκε μόνο η συνδρομή των νέων Κουίσλινγκ και η αδιάκοπη προπαγάνδα του »Ευρωπαϊκού κεκτημένου»,για να αιχμαλωτιστούν,χωρίς αντίσταση και χωρίς ακόμα να το έχουν καταλάβει οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες.Και πόσο μοιάζει η σημερινή κατάσταση με την εποχή πριν τον πόλεμο,αφού και πάλι η Δύση προσπαθεί να συνασπιστεί απέναντι στην από ανατολάς απειλή.Και τι σύμπτωση,όπως τότε,οι συνεργοί του Ναζισμού,βρίσκονται στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας.

Στην χώρα μας η ομοιότητα έχει να κάνει με την εποχή της κατοχής.Στο σημείο αυτό να κάνω μια παρένθεση.Στην κατοχή,οι μαρτυρικές Ελληνικές περιοχές είναι τόσες πολλές,που αναμφίβολα ο ιστορικός αδυνατεί να τις απαριθμεί χωρίς την βοήθεια σημειώσεων.Οι θηριωδίες των Γερμανών,ξεπερνούν κάθε φαντασία,που κάνει τον ΙΣΙΣ να μοιάζει με οργάνωση προσκόπων.Η αιτιολογία ότι εκτελούσαν εντολές,προσβάλει κάθε νοημοσύνη.Αν και χωρίς καμία διάθεση ρατσισμού,αυτός ο λαός,που τόσο έχει υμνηθεί η πειθαρχία του,είναι πολύ πιθανό να αντιλαμβάνεται την έννοια πειθαρχία και της υπακοής με εξόχως διεστραμένο τρόπο.Τώρα όπως και τότε,έχουν συνεργούς.Τότε ήταν οι ταγματασφαλίτες.Σήμερα,δεν προβαίνουν σε αντίποινα όπως τότε.Ίσως γιατί δεν υπάρχει η ανάλογη αντίσταση.Ίσως γιατί τα αντίποινα τώρα προηγούνται με σκοπό την αποτροπή της αντίδρασης η για παραδειγματισμό.Τα σημερινά αίσχη δεν λέγονται ολοκαυτώματα,αλλά κατασχέσεις,ληστρικοί φόροι,αυτοκτονίες,απώλεια νεολαίας που μεταναστεύει.Σήμερα οι συνεργάτες τους,είναι τα παιδιά αι τα εγγόνια των ταγματασφαλιτών και των δοσιλόγων.Σήμερα οι εκτελέσεις διατάζονται στα υπουργεία και τις σημόσιες υπηρεσίες.

Η μεγάλη διαφορά ωστόσο από τότε,είναι η ισχνή στα όρια της απουσίας,αντίσταση.Το κάστρο έπεσε αμαχητί,από μέσα όπως αναμενόταν.Μετά τις ογκώδεις συγκεντρώσεις του 11 και 12, ο λαός δείχνει να αποδέχεται την ήττα του,τουλάχιστον στο συντριπτικό του ποσοστό.Η ιταμή προδοσία του ΟΧΙ, διόγκωσε το κενό.Τα παράτησαν τελικά οι Έλληνες?Ύστερα από αιώνες αγώνων κατά Περσών,Τούρκων,Ιταλών,Γερμανών,κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν το φρόνημά τους μια δράκα χαρτογιακάδων?Αυτό είναι το τέλος της ιστορίας?

Ίσως ναι.Ίσως και όχι.Γιατί όσο ακόμα η καρδιά πάλεται έστω και ασθενικά,όλο και λίγο αίμα θα φτάσει τελικά στον απενεργοποιημένο εγκέφαλο.Το ξύπνημα,θα συμβεί ως κοσμικό αστείο,την στιγμή εκείνη που η ψευδαίσθηση του Δυτικού ευδαιμονισμού θα σβήσει και ο κάτοικος αυτόυ του τόπου απλά θα ξαναδιαβάσει την ιστορία του.Και τότε θα σηκωθεί να την ξαναγράψει……Είτε στό όνομα της ιστορίας και του πολιτισμού,είτε για την πεζούλα του……Φτάνει να μην φοβηθούμε.Ραντεβού στα γουναράδικα λοιπόν.