Το γεγονός είναι απίστευτο και όμως αληθινό και αγγίζει τα όρια της κωμωδίας. Αποκρατικοποιείται το ελληνικό κράτος για να το αγοράσουν τελικά άλλα κράτη.
Δηλαδή, ενώ τα άλλα κράτη μπορούν να έχουν επικερδείς κρατικές επιχειρήσεις και μάλιστα να κάνουν και επενδύσεις σε διαφορετικά κράτη, εντούτοις όλες οι δραστηριότητες του ελληνικού κράτους θα πρέπει, εξ ορισμού, να είναι παθητικές με δεκάδες δισεκατομμύρια ελλείμματα.
Πριν γίνει φυσικά αυτή η αστεία υποτίθεται αποκρατικοποίηση (στην ουσία παράδοση της Ελλάδας σε άλλα κράτη) προηγήθηκαν δύο άλλα τερατώδη γεγονότα:
— Το πρώτο είναι η διασπάθιση των κολοσσιαίων δανείων και τον ευρωπαϊκών πακέτων που πήρε η χώρα και η φυγάδευση όλου αυτού του χρήματος στο εξωτερικό και
— Το δεύτερο είναι η μετατροπή των δημοσίων χρεών προς τις ιδιωτικές τράπεζες σε χρέη προς άλλα κράτη μέσω του δευτέρου μνημονίου και του PSI.
Έτσι λοιπόν έχουμε: 1) το ελληνικό χρήμα σε άλλα κράτη, 2) το ελληνικό χρέος σε άλλα κράτη και τώρα 3) την περιουσία του δημοσίου σε άλλα κράτη. Δηλαδή έχουμε πλήρη παράδοση της Ελλάδας σε άλλα κράτη.
Και ποιος φταίει για όλα αυτά; Ποιος τα έκανε όλα αυτά; Μήπως ο ελληνικός λαός; Όχι. Τα έκανε η παρασιτική πολιτικοοικονομική ολιγαρχία της Ελλάδας. Είναι η μόνη υπεύθυνη τόσο για τη χρεοκοπία της χώρας όσο και για την παράδοσή της σε άλλα κράτη, προκειμένου να συνεχίσει η ίδια ανενόχλητη τη νομή της ελληνικής κοινωνίας.
Όταν σήμερα όλα τα εθνικά κράτη προσπαθούν να ανασκουμπωθούν, για να αντιμετωπίσουν την επίθεση της παγκοσμιοποίησης, η Ελλάδα διαλύεται και ξεπουλιέται από την διεθνιστική (αριστεροδέξια) ηγετική ελίτ της.
Και εμείς οι πολίτες τι κάνουμε; Αγωνιζόμαστε σε ένα αγώνα, εκ προοιμίου μάταιο, να κρατήσουμε τις ήδη υποτιμημένες περιουσίες που φτιάξαμε με κόπους και στερήσεις, γεμίζοντας με φόρους και τέλη τις τσέπες των δανειστών και της εγχώριας ολιγαρχίας. Όμως δεν αντιλαμβανόμαστε ότι τελικός στόχος είναι ακριβώς αυτές οι περιουσίες μας και η απόλυτη φτωχοποίησή μας.
Μόνη λύση πλέον για τη σωτηρία μας είναι η δημιουργία ενός κοινωνικού μετώπου για την πολιτική ανατροπή αυτής της παρασιτικής ελίτ και ταυτόχρονα τη δημοκρατική αλλαγή του πολιτεύματος, με μεταφορά της εξουσίας στο λαό. Αυτό δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση, γιατί το «θηρίο» θα αντιδράσει. Όμως η επιλογή αυτή είναι μονόδρομος, δεν υπάρχει άλλος δρόμος και στο τέλος αναγκαστικά θα τον ακολουθήσουμε. Τουλάχιστον να το κάνουμε πριν να είναι πολύ αργά.
ΑΝΕΜΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ 
Λοιπόν θα αναφέρω τη γνώμη μου για τις «πωλήσεις» της εθνικής περιουσίας που έγιναν τα τελευταία χρόνια. Όλα ξεκίνησαν (αυτά γνωρίζω εγώ, σίγουρα υπάρχουν και άλλα) με το χρυσό στις Σκουριές της Χαλκιδικής. Τον «πουλήσαμε» στον Μπόμπολα με 28 εκατομμύρια Ευρώ. 28 εκατομμυριάκια, ενώ αξίζει πάρα πολλά δισεκατομμύρια Ευρώ. Στον Μπόμπολα, που ποτέ του δεν είχε ασχοληθεί με χρυσό… Στον Μπόμπολα, τον «εθνικό μας εργολάβο» που πρόσφατα πήρε και τα χρήματα από τα διόδια (…κάποτε θα φτιάξει δρόμους), καθώς και τα σκουπίδια ανακύκλωσης (τα κρατικά εργοστάσια δυστυχώς …μας χάλασαν). Τα σκουπίδια ανακύκλωσης του τα πηγαίνουν στα εργοστάσιά του τα φορτηγά του δήμου, αφιλοκερδώς είμαστε …συμπονετικοί… Στη συνέχεια, κάνα δυο χρόνια μετά την αγορά ολόκληρης της περιοχής στις Σκουριές, δόθηκε η άδεια από τη βουλή για να γίνουν εξορύξεις, επειδή ως τότε δεν επιτρέπονταν (και πολύ σωστά, για περιβαλλοντικούς λόγους). Και σας ρωτώ, είναι ποτέ δυνατόν ολόκληρη η Ελληνική βουλή να χάρισε όλο αυτό τον χρυσό και ας κατέστρεψε την πανέμορφη Χαλκιδική, έτσι; Και στη συνέχεια να δόθηκε (από τη βουλή και πάλι) η άδεια να γίνουν εξορύξεις; Είμαι σίγουρος, δεν μπορώ να το αποδείξω και άρα εκφράζω τη γνώμη μου, ότι όλα τα κόμματα (αυτά που τώρα μας «σώζουν») πήραν μίζα, δεκάδες αν όχι εκατοντάδες εκατομμύρια σε μίζες. Και στη συνέχεια ο Μπόμπολας πούλησε το χρυσό στη Goldman Sachs για σχεδόν 1 δισεκατομμύριο Ευρώ. Στη Goldman Sachs, η οποία ούτε αυτή βέβαια είχε ποτέ ασχοληθεί με χρυσό, σίγουρα λοιπόν και εκεί έπεσαν καλές μίζες, εξάλλου δισεκατομμύρια ήταν αυτά. Ύστερα πουλήθηκε στην Eldorado Golds και όλα καλά και όλα ωραία (τουλάχιστον αυτή ασχολείται με χρυσό, για τον περιβάλλοντα χώρο δε νομίζω να νοιάζεται, εδώ δε νοιάζεται το κράτος). Ο Μπόμπολας που τώρα δεν έχει λεφτά για τους εργαζομένους στο mega…
Συνεχίσαμε με «πωλήσεις» αεροδρομίων και λιμανιών (πάλι όλα σχεδόν δωρεάν), του ΟΠΑΠ (κόστος όσα έβγαζε αυτός σε ένα χρόνο και κάτι – τα έπαιρνε όμως το κράτος, τώρα θα τα παίρνει ιδιώτης και το κράτος μόνο τους φόρους…) και σειρά τώρα έχει η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΕΥΑΘ κλπ κλπ. Πρόσφατα δώσαμε τον ΤΡΑΙΝΟΣΕ (μαζί με τον προαστιακό, από μόνος του ο προαστιακός μας στοίχισε τελευταία πολλά δις), για 45 εκατομμύρια Ευρώ. 45 εκατομμυριάκια Ευρώ, σκεφτείτε το, εκατοντάδες χιλιόμετρα ράγες, δεκάδες σταθμοί, εκατοντάδες βαγόνια τραίνα. Μήπως με όλα αυτά, σώθηκε η Ελλάδα; Και ρωτώ και πάλι, πώς θα ζήσει τώρα η χώρα; Πώς θα ξεχρεώνει στο μέλλον το «χρέος» που μας φόρτωσαν;
Και για το χρέος αυτό δεν έχει γίνει λογιστικός έλεγχος. Γιατί η βουλή (που μας σώζει) δεν αποφασίζει έναν λογιστικό έλεγχο του χρέους, αλλά ξεπουλάει τα πάντα, όλα όσα φέρνουν κέρδος για το κράτος; Δεν υπήρχε καλή διαχείριση, θα έπρεπε να βγάζουμε πολύ μεγαλύτερα κέρδη, δεκτά όλα αυτά, αλλά όχι και να τα ξεπουλήσουμε… Άρα το συμπέρασμα είναι ένα, όλα τα «συνταγματικά» κόμματα πήραν εκατοντάδες εκατομμύρια σε μίζες, εκατοντάδες εκατομμύρια αν όχι δισεκατομμύρια Ευρώ.-
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Θα κάνω και copy-paste σε κάτι που αναφέρεται στο «χρέος» μας και στο λογιστικό έλεγχο (δεν κουράζομαι, το έχω αποθηκευμένο😊). Εμείς χρειαζόμαστε περισσότερα από 20 δις το χρόνο (και το «χρέος» μας όλο και αυξάνει), τα οποία δίνουμε για να αποπληρώνουμε αυτό το «χρέος». Το χρέος που δημιουργήθηκε (κατά 65%) από την «ανακεφαλαιοποίηση» των ιδιωτικών τραπεζών που διαχειρίζονται Ευρώ και την οποιαδήποτε ανακεφαλαιοποίηση θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ. Τα υπόλοιπα είναι βέβαια επειδή το δημόσιο ήταν σπάταλο, αλλά και επειδή αγόραζε το πολεμικό υλικό (για να προστατευτούμε από τους «φίλους» και γείτονές μας) σε πολύ μεγαλύτερη τιμή από ότι άλλες χώρες (μίζες? – βλακεία? – ατυχία?). Βέβαια την προστασία των συνόρων της θα έπρεπε να την αναλάβει η ίδια η ΕΕ (εδώ δεν προστατεύει την Κύπρο…), αλλά εμάς μας έπεισαν πως το χρέος δημιουργήθηκε επειδή πληρώναμε μισθούς και συντάξεις… Ποσώς που με ενδιαφέρει αν συμφωνούν ή όχι οι «φίλοι» και «σύμμαχοί μας», για τη μείωση του συγκεκριμένου χρέους. Ενός χρέους που διεθνή δικαστήρια έκριναν πως εάν αυτό δημιουργείτε για την «ανακεφαλαιοποίηση» των τραπεζών είναι παράνομο και καταχρηστικό. Στην περίπτωση της Ισλανδίας έγινε αυτό ακριβώς, η χώρα αυτή αθωώθηκε από τις προσφυγές που έκαναν εναντίον της Ευρωπαϊκές χώρες και δεν μπορεί πλέον κανείς να της πει τίποτε. Εμείς όμως, η «Ελληνική» μας κυβέρνηση, πλήρες υποταγμένη στις απαιτήσεις των δανειστών, δεν έχει κάνει ούτε καν λογιστικό έλεγχο του χρέους, για να δούμε πόσο είναι τελικά αυτό, πόσα λεφτά πήγαν για την «ανακεφαλαιοποίηση» των ιδιωτικών τραπεζών μας και προσμετρήθηκαν στο δημόσιο χρέος. Ξέρουμε ότι πήγαν πάνω από 200 δις, αλλά διαγραφή του χρέους αυτού …δεν θέλουν οι «σύμμαχοί» μας (και ούτε και οι κυβερνώντες μας…).
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και ας υπέγραψαν οι προηγούμενοι ότι ήθελαν, την οποιαδήποτε ανακεφαλαιοποίηση την αναλαμβάνει η κεντρική τράπεζα του νομίσματος στο οποίο είσαι (ΕΚΤ, Ευρώ έχουμε). Δεν έχουμε λοιπόν δεν δίνουμε υπάρχουν και τα δικαστήρια. Και όποιος φοβάται το υπέρογκο χρέος μας και τη χρεωκοπία, την Ισλανδία την αθώωσαν για τα χρήματα που της ζητούσαν Αγγλία και Ολλανδία για τις «ανακεφαλαιοποιήσεις» (παρόλο που δεν είχε καν Ευρώ), αυτό πού το άκουσες, σε ποιο ΜΜΕ μας; Και αν δεν το δέχονται αυτό οι «εταίροι» μας, έξοδο από την ΕΕ και το Ευρώ και να μην φοβάται κανείς τις κερδοσκοπικές πιέσεις, αυτές μπορούν να τις κάνουν μόνο εάν έχουν το νόμισμά σου, εμείς γιατί να το δώσουμε (εννοείται το νέο Εθνικό νόμισμα); Και επίσης, με Εθνικό νόμισμα το Κράτος δεν χρεοκοπεί ΠΟΤΕ!.-
Υπάρχει μια απλή λύση αν παραμείνουμε στο Ευρώ και αφού υποτίθεται ότι θέλουμε μια ενιαία Ευρώπη και αφού έχουμε καταργήσει τους δασμούς (τους οποίους θα επαναφέρουμε με νέο εθνικό νόμισμα): Ότι εισάγει μια χώρα της ευρωζώνης από εταιρία άλλης χώρας της ευρωζώνης, η εταιρία αυτή θα πληρώνει το ποσοστό του φόρου της όχι στην εφορία της χώρας στην οποία βρίσκεται, αλλά στην εφορία της χώρας που πωλούνται τα προϊόντα αυτά. Αυτό είναι και πολύ εύκολο να γίνει και προπάντων δίκαιο, αλλά ποιος θα το πει, ποιος θα το επιβάλλει. Αυτό σημειώστε το.
Ξεχνάνε επίσης όλοι ότι η Γερμανία βοηθήθηκε και από την Αμερική και εξαιτίας της πολεμικής βιομηχανίας που είχε προπολεμικά και δημιουργήθηκε έτσι το «οικονομικό θαύμα». Αφού της επιτρέψαμε να κρατήσει και να διευρύνει αυτή τη βιομηχανία της, είναι λογικό να φτιάχνει όλων των ειδών τα εμπορεύματα, γιατί λοιπόν, μιας και ανήκουμε στην ΕΕ, να μην έχουμε και εμείς όφελος; Τουλάχιστον από αυτά που πωλούνται στην Ελλάδα…
Εμείς χρειαζόμαστε περισσότερα από 20 δις το χρόνο (και το «χρέος» μας όλο και αυξάνει), το μεγαλύτερο μέρος το δίνουμε για να αποπληρώνουμε αυτό το «χρέος». Το χρέος που δημιουργήθηκε από την «ανακεφαλαιοποίηση» των ιδιωτικών τραπεζών που διαχειρίζονται Ευρώ και την οποιαδήποτε ανακεφαλαιοποίηση θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ. Και βέβαια επειδή το δημόσιο ήταν σπάταλο, αλλά και επειδή αγόραζε το πολεμικό υλικό (για να προστατευτούμε από τους «φίλους» και γείτονές μας) σε πολύ μεγαλύτερη τιμή από ότι άλλες χώρες (μίζες). Βέβαια την προστασία των συνόρων της ΕΕ θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΕ, αλλά εμάς μας έπεισαν πως το χρέος δημιουργήθηκε επειδή πληρώναμε μισθούς και συντάξεις…
Και τέλος, «ξεχνάνε» επίσης όλοι τη συμφωνία του Λονδίνου το 1953 και τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του γερμανικού χρέους. Ενός χρέους που δημιουργήθηκε πριν τον βππ και το μεγαλύτερο μέρος του χρέους αυτού το διαγράψαμε παρόλα τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Γερμανοί κατά τον πόλεμο… Σε μια εποχή που το χρήμα είχε κάποιο αντίκρισμα (σε χρυσό, ενώ στην εποχή μας το χρήμα δημιουργείται κατά το δοκούν). Και από τότε είναι και το κατοχικό «δάνειο», που είναι μάλιστα διεθνώς αναγνωρισμένο (μέχρι και ο Χίτλερ ξεκίνησε την αποπληρωμή του). Μάλιστα με τους τόκους και σε σημερινές τιμές είναι πάνω από 500 δισεκατομμύρια Ευρώ… Αυτά πότε θα μας τα δώσουν; Ή μάλλον, για να το γράψω καλύτερα, τα χρήματα αυτά πότε θα τα απαιτήσουμε; Υπάρχουν και τα διεθνή δικαστήρια (εκεί μπορούμε -και πρέπει- να προσφύγουμε εμείς)… Και σημειώστε, το κατοχικό «δάνειο» δεν έχει καμία σχέση με επανορθώσεις, αποζημιώσεις…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!