Όσο προχωράει η κρίση και η πλήρης παράδοση της χώρας και του λαού ως λάφυρα στις άλλες χώρες της Ευρώπης (δανειστές), τόσο και η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα ξεφεύγει από τα στενά οικονομίστικα όρια, τις οικονομικές αναλύσεις και τα επιχειρήματα και τείνει να γίνει ιδεολογία και δόγμα. Να γίνει η επιστροφή στη «γη της επαγγελίας».
Αυτή η τάση που σιγά σιγά γίνεται παρόρμηση και διαποτίζει το είναι των πολιτών, καθίσταται ακατανίκητη και νομοτελειακά στο τέλος θα κερδίσει. Η συνεχώς αυξανόμενη πλειοψηφία όσων θέλουν επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, δεν ψάχνει πλέον να πειστεί με τη λογική και με επιχειρήματα. Όσο εκπέμπεται τρομοκρατία από τους ευρώφιλους, τόσο μεγαλώνει και χαλυβδώνεται το πείσμα των υποστηρικτών του εθνικού νομίσματος και η υπόθεση εξελίσσεται σε κανονική πολιτική μάχη.
Το θέμα είναι το πόσο θα αντέξουν ακόμα γερμανόφιλοι και ευρώφιλοι, γιατί όσο αυτοί αντέχουν τόσο η καταστροφή και η παρακμή φουντώνουν.
Πρέπει να πάμε λοιπόν το ταχύτερο στην εναλλακτική λύση, αλλά να πάμε με τους δικούς μας όρους. Δηλαδή με ταυτόχρονη αλλαγή του πολιτικού συστήματος και με διαγραφή του χρέους.
ΑΝΕΜΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ 
Βεβαίως και πρέπει να πάμε σε εθνικό νόμισμα (εννοείται και εθνικό τραπεζικό σύστημα), στο Ευρώ δεν έπρεπε καν να είχαμε μπει. Δε μας είπε κανείς όμως, με ποια κυβέρνηση θα φύγουμε; Αφού όλοι είναι πουλημένοι στους ξένους τοκογλύφους. Και εμείς ο λαός φοβόμαστε το εθνικό μας «χρέος», αυτό που το 70% προέκυψε από την ανακεφαλαιοποίηση των ιδιωτικών μας τραπεζών που διαχειρίζονται Ευρώ…
Εγώ ξέρω ότι την οποιαδήποτε ανακεφαλαιοποίηση την αναλαμβάνει η κεντρική τράπεζα του νομίσματος στο οποίο βρίσκεται η χώρα και όχι η ίδια η χώρα. Και αν η χώρα έχει εθνικό νόμισμα που το εκδίδει η χώρα, τότε κάνει μόνη της την ανακεφαλαιοποίηση. Εμείς όμως έχουμε Ευρώ άρα την ανακεφαλαιοποίηση θα έπρεπε να την αναλάβει η ΕΚΤ. Θα έπρεπε να την αναλάβει, άσχετα τι υπέγραψαν οι προσκυνημένοι (στο χρήμα) ηγέτες μας. Δεν έχουμε λοιπόν δεν δίνουμε, υπάρχουν και τα διεθνή δικαστήρια. Και όποιος φοβάται αυτό το υπέρογκο χρέος, την Ισλανδία την αθώωσαν ευρωπαϊκά δικαστήρια για τα χρήματα που της ζητούσαν Αγγλία και Ολλανδία για τις «ανακεφαλαιοποιήσεις» των ιδιωτικών της τραπεζών. Παρόλο που δεν είχε καν Ευρώ, δεν ήταν καν στην ΕΕ και το ποσό που της ζητούσαν ήταν αναλογικά μεγαλύτερο από το δήθεν «χρέος» μας. Αυτό πού το ακούσατε, σε ποιο ΜΜΕ μας; Και να μην φοβάται κανείς τη χρεωκοπία και τις κερδοσκοπικές πιέσεις, αυτές μπορούν να τις κάνουν μόνο εάν έχουν το νόμισμά σου, εμείς γιατί να το δώσουμε; Εννοείται το νέο εθνικό νόμισμα. Και επίσης, με εθνικό νόμισμα το Κράτος δεν χρεοκοπεί ποτέ, δεν μπορεί να χρεοκοπήσει.
Υπάρχει μια απλή λύση αν παραμείνουμε στο Ευρώ και αφού υποτίθεται ότι θέλουμε μια ενιαία Ευρώπη (των λαών) και αφού έχουμε καταργήσει τους δασμούς (τους οποίους θα επαναφέρουμε με νέο εθνικό νόμισμα): Οτιδήποτε εισάγει μια χώρα της ευρωζώνης από εταιρία κάποιας άλλης χώρας της ευρωζώνης, η εταιρία αυτή δε θα πληρώνει το ποσοστό του φόρου της στην εφορία της χώρας στην οποία βρίσκεται, αλλά στην εφορία της χώρας που πωλούνται τα προϊόντα αυτά. Αυτό είναι και πολύ εύκολο να γίνει και προπάντων δίκαιο, αλλά ποιος θα το πει, ποιος θα το επιβάλλει…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χαίρομαι που, έστω και μετά από τόσα πολλά χρόνια, ακολουθείτε τον δρόμο που χάραξε ο Καζάκης. Εύχομαι και να τον συναντήσετε.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!