Όποιος παρακολουθεί τα καθεστωτικά ελληνικά ΜΜΕ από χθες τη νύχτα, μένει εμβρόντητος με τους πανηγυρισμούς για την πρωτιά του νεοφιλελεύθερου Ρούτε στην Ολλανδία. Όλα τα παπαγαλάκια μεταφέρουν προπαγανδιστικά στην ελληνική μάζα μια περίεργη ανακούφιση, για το γεγονός ότι τάχα δεν θα διαλυθεί η Ευρώπη!!! Ποια Ευρώπη; Την Ευρωζώνη προφανώς εννοούν.
Το ότι η Ευρώπη μετατρέπεται από ισότιμη Ευρώπη σε Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, αυτό δεν συζητιέται καθόλου στα ελληνικά καθεστωτικά ΜΜΕ. Απόλυτη σιωπή. Οι Ολλανδοί σωστά για τα συμφέροντά τους, αποφάσισαν ότι θέλουν να μείνουν έστω στη δεύτερη ταχύτητα της Ευρώπης. Δηλαδή, ακριβώς πίσω από Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία. Εμείς γιατί θα πρέπει να νοιώθουμε ανακουφισμένοι με αυτή την εξέλιξη; Μήπως γιατί θα μείνουμε στην εξαθλιωμένη περιφέρεια και θα παρακαλάμε για φθηνή εργασία προκειμένου να μην λιποθυμούν τα παιδιά μας από την πείνα;;
Προφανώς εδώ δεν νοιώθει ανακουφισμένος ο λαός, αλλά ανακουφισμένο αισθάνεται το εγχώριο ολιγαρχικό καθεστώς, που αύξησε τον πλούτο του στην εποχή των μνημονίων και προσπαθεί να μας πείσει ότι σωθήκαμε όλοι.
Οι Ολλανδικές εκλογές όμως, θα πρέπει να μας διδάξουν κάτι σημαντικό. Ότι πραγματικός αντίπαλος της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης δεν είναι η επιστροφή στον ξεπερασμένο εθνικισμό. Αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί της νεοφιλελεύθερης ολιγαρχίας. Πραγματικός αντίπαλος είναι η αληθινή δημοκρατία. Δηλαδή η απόσπαση της εξουσίας λήψης των αποφάσεων από τα χέρια της οικονομικής ολιγαρχίας και η μεταφορά της στο λαό.
ΑΝΕΜΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ 