Μετά και από τη χθεσινή αποτυχημένη μάζωξη του «παραιτηθείτε», ούτε 1500 άτομα δεν ήταν από όλη την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση (μαζί με τους περίεργους), σε συνδυασμό με την άλλη αποτυχημένη προσπάθεια μάζωξης τις προάλλες, κατά την ψήφιση των μέτρων, από εξωκοινοβουλευτικά κινήματα, αποδείχθηκε περίτρανα ότι η μάχη δεν θα κριθεί πλέον στους δρόμους, αλλά στις κάλπες.…

Ο Κοινοβουλευτισμός, δηλαδή η ολιγαρχικής έμπνευσης αντιπροσωπευτική δήθεν «δημοκρατία» του εθνικού κράτους, χρεοκόπησε και είναι αυτή που παρέδωσε το εθνικό κράτος εύκολο θήραμα στα χέρια της παγκοσμιοποιημένης οικονομικής ολιγαρχίας. Εκείνο που εναγώνια προσπαθεί το παγκόσμιο σύστημα να αποφύγει, είναι να μην αρχίσουν οι άνθρωποι να αμφισβητούν μαζικά τον κοινοβουλευτισμό και να θέλουν πιο δημοκρατικές διαδικασίες.…

Έστω να δεχτούμε ότι δεν παίζει ρόλο το νόμισμα (ευρώ ή δραχμή) αυτό καθαυτό, όπως υποστηρίζουν πολλοί. Δεν μπορεί όμως να μη δεχτούμε ότι παίζει καθοριστικό ρόλο το ποιος ελέγχει το νόμισμα, το ποιος αποφασίζει σχετικά με το νόμισμα. Εκεί έγκειται το πρόβλημα.

Ο οικονομικός ολιγάρχης μπορεί με τα χρήματά του να κάνει τα πάντα, ακόμα και ιδιωτικό στρατό. Δεν μπορεί μόνο να κάνει ένα πράγμα: Να εμφανιστεί ενώπιον του λαού ο ίδιος και να τον πείσει ότι τον κλέβει για το καλό του.

Με το νέο μνημόνιο που έρχεται προς ψήφιση, οι ασφαλιστικές εισφορές του ελεύθερου επαγγελματία δεν θα αφαιρούνται πλέον ως έξοδο από το ακαθάριστο εισόδημα.

Παρατηρείστε, κάθε καθεστωτικό ΜΜΕ όταν ανακοινώνει ένα νέο μέτρο. Αμέσως από κάτω μπαίνει ο υπότιτλος: «Ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν».

Φίλοι μου, η πιο κάτω περιγραφή του συστήματος, η αξία της πολιτικής και η σχέση οικονομικής εξουσίας και πολιτικής εξουσίας, που κάνει ο Paul Mason, μόνο μέσα σε λίγες γραμμές, με γοήτευσε. Συνεχώς γράφω χρόνια για το θέμα αυτό, αλλά αυτές οι λίγες γραμμές είναι ένα απίστευτο απόσταγμα, ένα ευαγγέλιο για όσους θέλουν να γνωρίζουν.…

Ο κοινοβουλευτισμός χώρισε (στο προσκήνιο) τις μέχρι τότε ενωμένες στα ίδια πρόσωπα, οικονομική και πολιτική εξουσίες, αλλά το σύστημα αυτό επιτρέπει στο παρασκήνιο τον απόλυτο έλεγχο της πολιτικής εξουσίας από την οικονομική. Τα δε πολιτικά πρόσωπα λειτουργούν σαν μαριονέτες των οικονομικών ολιγαρχών. Ναι έχουμε χρεοκοπήσει. Ναι όλους μας απασχολεί το πως θα βγάλουμε το μήνα.…

Δεν πρόλαβε να χαρεί τους πανηγυρισμούς του ο κ. Τσίπρας  και ήρθε ο κ. Σόϊμπλε για να ορίσει ρητά και κατηγορηματικά ότι, πρώτα θα δούμε το αποτέλεσμα της εφαρμογής των μέτρων και μετά συζητάμε για χρέος και QE.

Άκουγα την Παρασκευή το βράδυ, τον ευρωβουλευτή της ΝΔ κ. Γιώργο Κύρτσο να λέει το εξής απίστευτο: Η σύμβαση είπε, μεταξύ του ελληνικού κράτους και των εργολάβων των δρόμων ορίζει ότι αν δεν επιτυγχάνεται ένα ορισμένος αριθμός διελεύσεων, τότε τη διαφορά την καλύπτει το κράτος, δηλαδή οι Έλληνες φορολογούμενοι. Αν είναι δυνατόν!!! Δεν το πιστεύω…

Έχουμε χρεοκοπήσει από το 2009, μη μπορώντας να εξυπηρετούμε τα τότε (λιγότερα από τα σημερινά) δάνεια και συνεχίζουμε 8 χρόνια μετά, κόντρα σε κάθε έννοια οικονομικής επιστήμης, να προσποιούμαστε ότι τάχα θα ξεφύγουμε με νέα μεγαλύτερα δάνεια και άγρια μέτρα λιτότητας. 

Αρχίζουν λοιπόν και οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας. Όχι, που δεν θα άρχιζαν.

Το σύστημα έχει ρίξει την προπαγάνδα την οποία μασάνε όλοι, ότι τάχα δεν πρόκειται οι τράπεζες να πάρουν τα σπίτια γιατί δεν έχουν τι να τα κάνουν.

Αν θέλουμε να διαλυθούν τα μορφώματα της ΕΕ και της Ευρωζώνης, θα πρέπει να απαιτήσουμε περισσότερη δημοκρατία στο εσωτερικό τους. 

Οι τραπεζίτες, η γερμανική γραφειοκρατία των Βρυξελλών και ολόκληρο το σύστημα της ολιγαρχικής παγκοσμιοποίησης, εκλέγουν τον δικό τους άνθρωπο πρόεδρο της Γαλλίας! Έτσι δεν θα χρειαστεί να τον διορίσουν, όπως έγινε στην Ελλάδα και στην Ιταλία.

Η ψήφος με την οποία επιλέγεις κάποιον να παίρνει αυτός τις αποφάσεις για σένα, δεν είναι δημοκρατία. Είναι παραίτηση με ανάθεση. Μόνο η ψήφος για απευθείας λήψη της απόφασης είναι δημοκρατία. Δυστυχώς όμως, έχει ισχυρά ταυτιστεί στις συνειδήσεις των ανθρώπων η έννοια της δημοκρατίας, με αυτή της εκλογής αντιπροσώπων.  

Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι καλούνται να εμφανίσουν αναγκαστικά ένα ελάχιστο όριο ψηφιακών συναλλαγών, για να μην τιμωρηθούν φορολογικά, με δέλεαρ δήθεν το αφορολόγητο. Επειδή όμως, για να αποδείξει κάποιος το ότι έκανε ψηφιακές συναλλαγές, θα πρέπει να προσκομίσει στην εφορία ολόκληρη την κίνηση του συγκεκριμένου τραπεζικού λογαριασμού, είναι σημαντικό να επισημανθούν δύο πράγματα: Πρώτον,…

Το μεγάλο πρόβλημα της ανθρωπότητας σήμερα είναι το αντιπροσωπευτικό κοινοβουλευτικό σύστημα που ονομάζεται παραπλανητικά κοινοβουλευτική «δημοκρατία». Ένα σύστημα που κατάντησε φενάκη σε βάρος των λαών. Με όργανο αυτό το σύστημα οι οικονομικές ολιγαρχίες ελέγχουν απόλυτα τις εθνικές κυβερνήσεις και μέσω αυτών τους λαούς. Οποιαδήποτε «απείθαρχη» κυβέρνηση ή «απείθαρχος» πολιτικός, τιμωρούνται παραδειγματικά. Όσο αυτό δεν το…

Έχουμε ένα ακριβό ξένο νόμισμα που δεν μπορεί να το σηκώσει ο ανύπαρκτος παραγωγικός μας ιστός. Ακόμα και σε συνδεδεμένη ισοτιμία να ήμασταν θα έπρεπε άμεσα να την σπάσουμε. Ήδη το έκανε αυτό η Τσεχία και ετοιμάζεται και η Δανία.

«Στην περίπτωση αλλαγής νομίσματος, το λαϊκό εισόδημα θα εξανεμιστεί μέσω της υποτίμησης του νέου νομίσματος, της αισχροκέρδειας, της ραγδαίας πτώσης της αγοραστικής δύναμης, καθώς και μέσω της μεγάλης ανατίμησης των εισαγόμενων εμπορευμάτων στα οποία στηρίζεται όχι μόνο η κατανάλωση αλλά και η βιομηχανία. Επίσης θα χτυπηθεί κι ένα μεγάλο μέρος αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, δανειοληπτών. Το…

Αν ο Άσαντ έριξε τα χημικά, τότε θα πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Αν όμως είναι προβοκάτσια, τότε το θέμα θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά, αν όχι να μας ανησυχήσει.

Ο μισός περίπου ελληνικός λαός, διαπιστωμένα θέλει επιστροφή στο εθνικό νόμισμα και φυσικά έξοδο από τα μνημόνια. Όμως δεν βρίσκει αξιόπιστη διάδοχη πολιτική κατάσταση για να εκφραστεί. Αυτό έχει γίνει απόλυτα αντιληπτό από τους φερέλπιδες σωτήρες του τόπου και έτσι φτάσαμε στο σημείο, όλοι να θέλουν να ηγηθούν αυτής της διάδοχης κατάστασης. Αποτέλεσμα; Να δημιουργείται ένας…